Inspiratie

Met het schilderen probeer ik het onmogelijke; iets levendigs te scheppen met vaste, levenloze middelen zoals papier of verf.
Iets in beweging te brengen wat vastgelegd lijkt in het vlak. Stoeien met paradoxen,
via het materiële naar het niet-materiële.
Kleuren zijn de basis van elk schilderij – en een aspect van het leven.

Ik vind het heerlijk om te voelen en te zien, hoe ze elkaar beïnvloeden, stimuleren en ondersteunen.
Vormen geven richting, beweging en betekenis aan de kleuren.

In mijn abstracte maar ook figuratieve werk is het altijd het spel tussen vormen en kleuren dat me boeit.
Daarbij werk ik bewust met tegenstellingen: warme – koele kleuren, ronde – hoekige vormen,
fijne – grove vormen enzovoorts.
In de laatste jaren heb ik een nieuwe dimensie – namelijk die van licht en donker-
aan die van kleur en vorm toegevoegd.
Zo ontstaan binnen een schilderij verschillende ruimtes, nabijheden en vertes.

Collage is voor mij de aangewezen techniek om me op het vlak uit te leven.
De oneindige veelvoud aan collagematerialen zorgt voor verrassende mogelijkheden en houdt het werkproces fris en open.
Het zogenaamde toeval speelt me telkens de mooiste stukjes papier in handen: een afbeelding van een dierenvacht wordt gebruikt voor een wenkbrauw of mond van een mens, een klok of een fietswiel wordt het hart van een bloem, een afbeelding van een vlindervleugel wordt tot hoofdbedekking.

De mogelijkheden zijn onbegrensd en je komt met de collagetechniek niet zo gauw in vaste patronen en routine terecht.
Wel zorg ik altijd voor een centrum of hart in het schilderij; dit is verwant aan de mens.
Ik gebruik graag ramen en deuren, omdat ze de drempel verbeelden van de ene werkelijkheid naar een andere en überhaupt opening zijn.

Collages maken is spelen met wat je tegemoet komt en daaraan een zin geven die er aanvankelijk niet was.

In mijn vrije werk maak ik naast papier en krijt ook graag gebruik van acrylverf, Reliëf en Gemengde technieken.
Bij het Model – en Portrettekenen en – schilderen gebeurt er weer iets heel anders dan tijdens het vrije werk. Je balanceert namelijk steeds op de rand van het natuurgetrouwe naar het tegenovergestelde: expressie. Pure weergave van de natuur verveeld; er moet iets ‘Extra’s’ aan toegevoegt worden wil het werkproces boeien. Ook het Model- en portrettekenen is een spel. Het speelt zich alleen niet puur in de fantasie en de wetten van de compositie af zoals bij het vrije werk. Het creatieve aspect ligt hem  in de mate waarop jij je verwijderd van de werkelijkheid en in welke mate je eraan vastzit. Dit is het spanningsveld waarin het eigenlijke proces plaats vind.

Ook dit is voor mij zoeken, spelen en genieten!